խզուր-մզուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)զ•ուր-խ(ը)զ•ուր 

  1. Նոր Ջուղա՝ թեթև խուզվածք
  2. ձևելու կամ կարելու ժամանակ թապված շորի մանր-մանր կտորներ ◆ աղջի, էս կարի խզուր-մզուրները հավաքիր։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։