խզտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

խզտել 1[խմբագրել]

վանկեր՝ խ(ը)զ•տել 

  1. Տիգրանակերտ՝ շորի կտորը ձեռքով երկու մասի բաժանել, պատռել, ճղել ◆ Շապիկս խզվեց: Սահակ Ամատունի
  2. Համշեն՝ ճեղքել ◆ Փայտը խզտել: (Հրաչյա Աճառյան)
  3. Մուշ՝ տունը ծածկելով ներս մտնել (գողության համար)
  4. Խարբերդ, Բալու՝ մեծ-մեխ ջարդել, կոտրել, կոտորել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

խզտել 2[խմբագրել]

վանկեր՝ խ(ը)զ•տել 

  1. Պոլիս՝ կոնծել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։