խըլթ

Հայերեն բարբառային բառ

խըլթ 1

• ՄՀԱ՝ [χəltʰ]

վանկեր՝ խըլթ 

1. շյուղ
2. Մուշ, Սասուն, Մալաթիա՝ կորեկի նման խոտաբույս, որ խառնելով վարսակի, ցորենու կամ գարու հետ՝ պատաստում են սև հաց
3. Սասուն՝ սև գիգիլ, ոսպաձև հատիկ
4. Մալաթիա՝ խառնուրդ ցորեն
5. Թբիլիսի՝ խառն, խառնակ

Արտահայտություններ

1. Խըլթ գցել, Թբիլիսի՝ (փխբ․) Խառնակել, խառնակություն առաջացնել ◆ բանը խըլթ է գցում։ (Հրաչյա Աճառյան)
2. Խըլթ հաց, Խարբերդ, Բալու՝ խառնուրդ հաց (կորեկի, գարու, ցորենի, գլգլի խառնուրդից)

Հայերեն բարբառային բառ

խըլթ 2

• ՄՀԱ՝ [χəltʰ]

վանկեր՝ խըլթ 

1. Սիպ՝ ծխամորի միջի սև կեղտը, նիկոտին ◆ Կես կաթիլը խըլթ օցն կապանի։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։