խըյդիչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χəjˈdit͡ʃʰ]
վանկեր՝ խըյ•դիչ
- Համշեն՝ խրտվիլակ, բանջարանոցում և արտում թրչուններին վախեցնելու հարմարանք ◆ Աձուքին խըյդիչ մը գոյնեցուց։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։