խըշտ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χəʃt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խըշտ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]ԽԸՇՏ,1․Կարին՝ Շների վզկապ կաշուց կամ երկաթե օղակներից, վրան սուր-սուր մեխեր ցցած։ ◆ Խըշտով շուն։ (Ձ)
2․ Պապեն՝ Բաղեշ՝ Քեսաբ՝ Սուր ծայրով (փայտ կամ երկաթ)։
3․ Ծակելու՝ խոցելու սուր գործիք, սվին, նիզակ։
4․Բալու՝ Երկժանի կամ եռաժանի երկար պոչով գործիք, որով ձկնորսները գիշերային ձկնորսության ժամանակ հարվածում են ափերին մոտեցող ձկներին։
5․ փխբ․ Մահ, մահանալը, մեռնելը։
Գոյական
- # շների վզի հատուկ օղակ, որն ունի սուր, ցցված մեխեր՝ գայլերից պաշտպանվելու համար
- # չորացած տերևների՝ խոտերի վրայով զգույշ ու դանդաղ քայլեուղ առաջացած ձայնը ◆ Բայց դարձյալ խըշտ, խըշտ, խըշտ մոտենում է։ Հովհաննես Թումանյան
- ==== Հոմանիշներ ====
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Խըշտ անել, 1․Սպանել։ 2․ Մորթել։
- Խըշտ պեխեր, Սուր ծայրերով երկար բեղեր։Դրկցի տնեն խըշտ պեխերով մարթ մե գելնա (ՀԺՀք)։
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։