խըշր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χəʃɾ]
վանկեր՝ խը•շ(ը)ր
- Կարին՝ շների վզկապ կաշուց կամ երկաթե օղակներից, վրան սուր-սուր մեխեր ցցած ◆ Խըշտով շուն։ (Ձեռագիր)
- Պապեն, Քեսաբ՝ սուր ծայրով (փայտ կամ երկաթ)
- ծակելու՝ խոցելու սուր գործիք, սվին, նիզակ
- Բալու՝ երկժանի կամ եռաժանի երկար պոչով գործիք, որով ձկնորսները գիշերային ձկնորսության ժամանակ հարվածում են ափերին մոտեցող ձկներին
- (փխբ․) մահ, մահանալը, մեռնելը
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Խըշտ ընել,
- սպանել
- մորթել
- սպանել
- Խըշտ պեխեր, Սուր ծայրերով երկար բեղեր ◆ Դրկցի տնեն խըշտ պեխերով մարթ մե գելնա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։