խթխթալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χtʰχtʰɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)թ•խ(ը)•թալ 

Ստուգաբանություն

1. ԽԹԽԹԱԼ, 1. Կարին՝ Խոտուրջուր՝ Տեղից խախտվել՝ շարժվել։ ◆ Ակռես կխթխթա, քաշելու եմ:(Մ․Հաճյան) 2. Համշեն՝ Ճաշը մանր պղպջակներով եռալ։ 3. Համշեն՝ Անընդհատ այս ու այն կողմ շարժվելով վերցնել-դնել, մաքրել, մանր՝ փոքր գործեր անել (հատկապես պառավների մասին)։ 4. Բալու՝ Խատուտ զգալ։

Գոյական

1. անհնդատ շարժման մեջ լինել ◆ Մուկ է խթխթում։

Հոմանիշներ

1. դնդնալ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։