խիթըկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խի•թըկ 

  1. վրայի խոտ, որ այրում են և փոշուց օճառ պատրաստում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։