Jump to content

խիճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խիճ 

  1. Գավաշ՝ տե՛ս խիժ ◆ Տղեն մնաց վըր ցղին, քանի որ մոր խիճ չի խոսել էնոր բերան։ Սասնա ծռեր
  2. (երկրբ․) փուխր խոշորաբեկոր (փսեֆիտային) ապար, որը կազմված է պինդ ապարների համարյա չմշակված սուրանկյուն բեկորներից՝ 10-ից մինչև 100 մմ չափերով
  3. (երկրբ․) սովորաբար սուրանկյուն կտորների ձևով նյութ (3 կամ 5 մմ-ից մինչև 150 մմ), որը ստացվել է ապարների փշրումից և հետագա ցրումից կամ ցրումից՝ առանց փշրման

Արտահայտություններ

[խմբագրել]