խիմ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χim]
վանկեր՝ խիմ
- Վան, Շատախ, Մոկս՝ հիմք, հիմն ◆ Շեն ու պոծառ կենա Մարութա բարձր աստվածածին վըր ուր խըման։ Սասնա ծռեր ◆ Վանքի խիմը պացիր իմ։ Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- խիմ խորիս անել Մոկս՝ - հիմքից կործանել, հիմնահատակ անել ◆ Մելիք Մարութա Սուրբ Ասպածածնա ժամտուն էլ քակեր էր, խիմ խորիս էր արէ: Սասնա ծռեր
- Աստված քո խիմ չը քակի - մտերմական՝ հանդիմանական արտահայտություն - տունդ չքանդվի ◆ Վայ Միրզա Մահմատ, աստված քո խիմ չքակի, դու ո՞րտեղեն ընկար լուս աշխարք։ Ահ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։