Jump to content

խինջի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խին•ջի 

  1. Ղարաբաղ՝ ստահակ, անհնազանդ ◆ Խինջի մարդ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. խաղի մեջ խարդախություն անող

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։