խինց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χint͡sʰ]
վանկեր՝ խինց
- Հաճն՝ խիստ, շատ, սաստիկ ◆ Խինց մեծ։ (Հրաչյա Աճառյան)
- խիստ համարձակ, հանդուգն, խրոպտ ◆ ... Խինձ գը խոսո։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։