խիպ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χip]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խիպ 

1. ԽԻՊ, 1 Ապարան՝ Բրդե թելի երկար ու հաստ

փունջ կծիկ, որից մաս-մաս կտրելով գործում են կարպետ, քուրձ և այլ։ Խիպի թելից կտրա, բեր (Ամ)։

1. Խիպ, Գանձակ՝ Պոլիս՝ Նիկոմեդիա՝ Խարբերդ՝ Ամոթ,

պատկառանք։ Խիպ ու ամոթ չունի(Աճ)։ Եթե քիչ մը խիպ ու ամոթ ունենայիր, պիտի երթայիր(ՀՊ)։ Խիպ չունի, իշ պիտի ըլլա(ՀՏՀ)։

Ստուգաբանություն=

Գոյական

1. բրդաթելի մեշ կարժ, որից մաս-մաս կտրում ու գործում կարպետ
2. ամոթի զգացում պատկառանք# ԽԻՊ, 1 Ապարան՝ Բրդե թելի երկար ու հաստ

փունջ կծիկ, որից մաս-մաս կտրելով գործում են կարպետ, քուրձ և այլ։ Խիպի թելից կտրա, բեր Սահակ Ամատունի։

1. Խիպ, Գնձ․ Պլ․ Նկմ․ Խրբ․ Ամոթ,

պատկառանք։ Խիպ ու ամոթ չունի(Հրաչյա Աճառյան)։ Եթե քիչ մը խիպ ու ամոթ ունենայիր, պիտի երթայիրՀակոբ Պարոնյան։ Խիպ չունի, իշ պիտի ըլլա(Հ․Տեր-Հակոբյան)։

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։