խիջ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χid͡ʒ]
վանկեր՝ խիջ
- Համշեն՝ խառնիխուռն, անկարգ, թափթփված ◆ Խիջ դուն։ (Ձեռագիր)
- մազերս սանրելիս սանրի վրա մնացած մազերը, թնջուկ
- որէ բան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։