խիփաթավրւր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χipʰɑˈtʰɑvɾvɾ]

վանկեր՝ խի•փա•թա•վ(ը)րւր 

  1. Թբիլիսի՝ ծանր, դժվար
  2. խառն ◆ Հիմի ո՞վ չի գիդում, թե ինչ խիփաթավուր ժամանակներում ինք ապրում։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։