Jump to content

խիփաթավրւր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χipʰɑˈtʰɑvɾvɾ]

վանկեր՝ խի•փա•թա•վ(ը)րւր 

  1. Թբիլիսի՝ ծանր, դժվար
  2. խառն ◆ Հիմի ո՞վ չի գիդում, թե ինչ խիփաթավուր ժամանակներում ինք ապրում։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։