Jump to content

խլաթել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•լա•թել  ԽԼԱԹԵԼ, Գանձակ՝, ԽԼԱՏԵԼ, Մեղրի՝ 1․Հրացանը չկրակվել, դատարկ՝ փուստ անցնել։ 2․Վրիպել, նշանակետին չառնել։ ◆ Հրացանը գովական էր, երբեք նշանը չէր խլաթում (ՍՔ)։ Պավլին նորից կրակ տվավ, էլի փուստ վեր խլաթեց, էլ տմացա վեչ (

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

ԽԼԱԹԵԼ, Գանձակ՝, ԽԼԱՏԵԼ, Մեղրի՝

  1. Հրացանը չկրակվել, դատարկ՝ փուստ անցնել։
  2. Վրիպել, նշանակետին չառնել։ ◆ Հրացանը գովական էր, երբեք նշանը չէր խլաթում։ (Սարգիս Քամալյան) ◆ Պավլին նորից կրակ տվավ, էլի փուստ վեր խլաթեց, էլ տմացա վեչ։ (Հարո Ստեփանյան)

Գոյական

  1. տե՛ս խլատել

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]