խլթեխըլթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)լ•թե•խըլթ• 

  1. Լոռի, Ղարաբաղ՝ հոծ, խիտ, խուռն (բազմության մասին) ◆ Ազապ տղեք ժամի դրանը խլթեխըլթ կաննած էին ու սիրուն աղջկերանցը մտիկ էին տալի։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. լիքը, լի, լիուլի ◆ Ամբարը խլթեխըլթ ցորենով լիքն էր։ Ալեքսան Մեխակյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։