խլնքափշատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χlŋkʰɑpʰˈʃɑt]

վանկեր՝ խ(ը)•լ(ը)ն•քափ•շատ 

  1. Նոր Ջուղա՝ քթածակերից խլինքը կախել
  2. (փխբ․) քթի՝ կեղտոտ (անձ) ◆ Էդ խլնքափշտին մի՛ թողեք ներս մտնի այստեղ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։