խլուրդություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ խ(ը)•լուր•դու•թյուն 

Գոյական


  1. (նորբ․) իբր՝ խլուրդ լինելը՝ ուրիշի ոտքի տակ փորելը ◆ Դուք մեղավոր չեք։ Ես դա գիտեմ, Լավ գիտեմ նաև բոլորիդ մեկ-մեկ, Ձեր սերերը գորշ, կրքերը ճղճիմ, Խլուրդությունը ձեր գավառական։ Դ․ Հովհաննես

Աղբյուրներ[խմբագրել]