խլուրդություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χluɾdutʰˈjun]
վանկեր՝ խ(ը)•լուր•դու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) իբր՝ խլուրդ լինելը՝ ուրիշի ոտքի տակ փորելը ◆ Դուք մեղավոր չեք։ Ես դա գիտեմ, Լավ գիտեմ նաև բոլորիդ մեկ-մեկ, Ձեր սերերը գորշ, կրքերը ճղճիմ, Խլուրդությունը ձեր գավառական։ Դ․ Հովհաննես
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։