խլրուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•լ(ը)•րուկ 

  1. գարու նման բույս սև հատիկներով, որն աճում է ցորենի և գարու խոնավ արտերում և հացահատիկի հետ խառնելիս՝ հացին տալիս է անախորժ համ, առաջացնում է սրտխառնոց ու գլխապտույտ, գիժ որոմ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։