Jump to content

խխալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•խալ 

  1. Արարատյան, Ղազախ՝ խուխ՝ մաղաս թքել ◆ Պառավն էր, սոլերն հագավ, խխեց, գնաց թըխ թագավոր։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։