խճճուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ճ•(ը)ճ•ուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. խճճված ◆ Ասում են, որ բնակչության մեջ ցանցառ միրուքներով, թուխ մորթով, խճճուն մազերով, կարմրած, սև աչքերով, բարակ, ճկուն ու բարձրահասակ այն բնակիչները, որոնք տեղական բարբառը խոսում էին վատ… հին ավազակների մնացորդներ են։ (Վահան Թոթովենց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]