Jump to content

խճուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•ճուն 

  1. Վան՝ լեփ-լեցուն, բերնեբերան
  2. (փխբ․) պարարտ, գեր

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։