խմբաձայն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ խ(ը)մ•բա•ձայն 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) խմբով ձայնելը, երգելը ◆ Եվ կրկներգեց խմբաձայն ժողովուրդը ծնրադիր։ Լյուդվիգ Դուրյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]