խմելատեղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ խ(ը)•մե•լա•տեղ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) ոգելից խմիչքներ ըմպելու վայր՝ տեղ (խորտկարան, գինետուն և այլն) ◆ Նա ամենամոտիկ խմելատեղում օղով ու հարակից ուտեստներով հյուրասիրեց բոմժ-բարեկամներին։ «Հայաստանի Հանրապետություն»

Աղբյուրներ[խմբագրել]