Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•մրա•խոտ

ԽԽՄՐԱԽՈՏ, ԽԱՐԽՈՐ, Արարատյան՝ Վայրի խոտ (ծնեբեկի նման բույս), որի ցողունը դալար ժամանակ
աղցան են անում (ըստ ժողովրդական հավատալիքի այս բույսի հոտից օձերը փախչում են)։

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

գորտնուկազգիների ընտանիքին պատկանող բույս ◆ Խմրախոտի երիտասարդ ցողունները օգտագործում են եփած կամ տապակած։ Գրքերից

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։