Jump to content

խնամանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խնա•մա•նալ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. տղա և աղջիկ ամուսնացնելով բարեկամանալ, խնամիություն հաստատել, խնամի դաոնալ ◆ Նա հետամուտ եղած էր Պոլսո ծանոթ ընտանիքի մը հետ խնամանալ։ «Երևանյան օրեր» ◆ Ես կամենում եմ խնամանալ ձեզ հետ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]