խնամանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խնա•մա•նալ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. տղա և աղջիկ ամուսնացնելով բարեկամանալ, խնամիություն հաստատել, խնամի դաոնալ ◆ Նա հետամուտ եղած էր Պոլսո ծանոթ ընտանիքի մը հետ խնամանալ։ «Երևանյան օրեր» ◆ Ես կամենում եմ խնամանալ ձեզ հետ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]