խնդրակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χndɾɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խըն•դրակ 

Ստուգաբանություն

ԽՆԴՐԱԿ, 1 ՆԲ Շիր․ Պապեն, Մուշ՝ Հյուրեր հրավիրելու համար հատուկ ուղարկվաց ծառա կամ փոքր տղա։ 2․Քսբ (խնտրակ) Ծաղրի առարկա (մարդ)։

Գոյական

1. հրավերք։ ◆ Եթե իմանայի խնդրակներ կուղարկեի նախարարներին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Շատերն կցանկանան աղջիկն ինի տալ, Օրը հազար տեղից գալիս են խնդրակ։ (Ջիվանի)

Հոմանիշներ

1. հրավիրակ։

Արտահայտություններ

Ծաղրի առարկա

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։