Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•ծիղ

Ստուգաբանություն

հրճվանք, ցնծություն, ուրախություն ◆ Ու խնծիղովս անպարագիծ ու կայտառուն քերթողներուն լեցվեր հոգին ամայի։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Հանդեսերու խնծիղներուս դեմ փակված պատուհանես չանցավ զեփյուռն ապրիլին։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Հոգնել էի ամենօրյա գիշերային այդ խնծիղներից։ (Մամուլ)
խրախճանք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։