Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•կա•հոտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խունկի բույր, խունկի հոտ ◆ Խնկահոտը տարածվել է ամենուրեք։
խունկի բույր արձակող` տարածող
խնկի նման բուրող, անուշ բուրմունք ունեցող ◆ Ոտքիդ տակ փափուկ գորգեր է փռած, խնկահոտ ծաղկոք լի բուրրաստանդ։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Էդ պուրակը լիքն է խնկահոտ ծաղիկներով։ Խաչիկ Դաշտենց

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։