Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•կա•ման

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խունկ պահելու աման, խնկատուփ ◆ Ահավասիկ խնկաման մը սափորաձև, Ուր կործանումդ իմ արցունքներով ես լացի։ Սիամանթո
տե՛ս բուրվառ ◆ Փղերից մեկը ոտքը դնելով խնկամանից ընկած կրակի վրա, կատաղել է։ (Մամուլ) ◆ Զինվորներից ոմանք մի գիշեր նրան տեսել էին պալատի բարձր կտուրին աստղերի առաջին խնկամանների ծխի քուլաների մեջ ծնկաչոք։ Թարգմ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։