խնձմնձալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χnd͡zmnd͡zɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)նձ•մ(ը)ն•ձալ 

Ստուգաբանություն

ԽՆՁՄՆՁԱԼ, Գանձակ՝ 1․Ժնգժնգալ։ 2․Թախանձել, աղերսել։

Գոյական

1. տե՛ս կնձմնձալ ◆ Զինվորները կողոպտոում էին պարսիկ ևև հայ ընկածներին խնձմնձալով մարդագայլերի պես։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

1. կաղկանձել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։