խշըր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)•շըր
խշըր 1[խմբագրել]
- Համշեն՝ հին, ոչ նոր
- պատռված, ճղճղված, հնամաշ ◆ Խշըր հալվընիդ պիր գարգըդիմ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
խշըր 2[խմբագրել]
- Քեսաբ՝ ծառերից թափված աշնան տերևներ, խաշամ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
խշըր 3[խմբագրել]
- Վան՝ պարանոցի զարդ, որ կախում են ձիերի և այծերի վզից
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։