խշըփուշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•շը•փուշ 

  1. հիմնիվեր, հիմնահատակ, ամբողջովին

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խշըփուշ տառնալ, բոլորովին՝ անհետ կորչել ◆ Նահանց տոնն էլ խշըփուխ տառավ, կորավ։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։