խշթա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)շ•թա
- Սեբաստիա, Նոր Ջուղա՝ ոսկերչական երկաթյա գործիք՝ տարբեր մեծությամբ անցքերով, որի վրա արծաթյա թերթը դնելով ու խփելով՝ բոլորակներ են հանում
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։