խշխշանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)շ•խ(ը)•շանք 

Խարբերդ՝

  1. սաստիկ ցավ, մորմոք
  2. (փխբ․) խոր վիշտ, կսկիծ ◆ Աղջիկը իր հոգին խշխշանքը մարդու մալ պատմած չըլլար եղեր։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։