խշրտուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•շ(ը)ր•տուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. խշրտացող, խշրտոց հանող ◆ Ձիերը չարքով իրարու երևե կքալեի թափված տերևներու խշրտուն գորգին վրայեն։ Լևոն Շանթ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]