խոխալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խո•խալ 

  1. Պոլիս, Արաբկիր, Սեբաստիա, Մալաթիա, Ակն՝ մեկի դեմ քեն՝ ոչ պահել ◆ Ատչափ մը խոխալ աղվոր բան մը չէ, գիտցած ըլլաս։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
  2. Մանազկերտ, Զմյուռնիա՝ խնայել,՝ ափսոսալ, զլանալ ◆ Կերածին՝ խմածին կը խոխա: (Հրաչյա Աճառյան)
  3. վշտանալ, նեղանալ
  4. Մալաթիա՝ նախանձել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։