Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոմ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Խոմ, նույնն է՝ ԽՈ 1․ Թբիլիսի՝ Վան՝ Մուշ՝ Ալաշկերտ՝ ՆՆ Ջուղա՝ Չարսանճագ՝ Արդյոք, հո։ ◆ Խոմ իէստեղ մարթ չեկա՞վ (Ձ)։ 2․ Ոչ ապաքեն, չէ՞ որ, ինչպես-թե, չէ-որ, ախր։ ◆ Յիս խոմ էն գլխեն էրած իմ, նուր մեկաց քաբաբ մի անի։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Խոմ գիդիս, վուր պարտ իս։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Ախչիկը խոմ օրինավուր ախչիկ է, դուն խոմ լավ գիդիս։ (Գարեգին Սևունց)
Համշեն՝ 1․ Վայրի։ Խոմ դոնձ (Ձ)։ 2․ տե՛ս ԽԱՄ։

տեսԽո ◆ Լավություն արա, ջուրը ձգիր, եթե մարդ չիմանա, ձկները խոմ կիմանան։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։