Jump to content

խոնգալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խոն•գալ 

  1. Համշեն՝ եգիպտացորենի ցողունը իր վրայի պտուղներով կոթի կողմ շրջելը և հանգույցով կապելը ◆ Լազդին խոնգալնին գախ էրավ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։