խոնթկար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խոնթ•կար 

  1. Թբիլիսի, Ուրմիա, Մոկս, Առտիալ՝ թագավոր արքա (սուլթանների համար) ◆ Զար կորցրած խոնթկարի պես նստած եմ խազնից բեդմաղ։ Ս_Ն ◆ Էն չախվան շախվան շահիրն ու խոնթքարները պատուհաս էին։ (Խաթաբալա)
  2. Մոկս՝ ծանրության չափ՝ մոտ 28 կիլոգրամ քաշով ◆ Ռոստամ խեծավ զձին, վիրուց քյառսուն խոնդքյար զգյուրզ։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։