խոնթկար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔntʰˈkɑɾ]
վանկեր՝ խոնթ•կար
- Թբիլիսի, Ուրմիա, Մոկս, Առտիալ՝ թագավոր արքա (սուլթանների համար) ◆ Զար կորցրած խոնթկարի պես նստած եմ խազնից բեդմաղ։ Ս_Ն ◆ Էն չախվան շախվան շահիրն ու խոնթքարները պատուհաս էին։ (Խաթաբալա)
- Մոկս՝ ծանրության չափ՝ մոտ 28 կիլոգրամ քաշով ◆ Ռոստամ խեծավ զձին, վիրուց քյառսուն խոնդքյար զգյուրզ։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։