խոպանչի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔpɑnˈt͡ʃʰi]
վանկեր՝ խո•պան•չի
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) խոպան գնացող, խոպանում ածխատող ◆ Թող ղեկավարությունն ամաչի, որ գյուղացին դառնում է խոպանչի: -Ոզնի ◆ Այդ բոլոր խոպանչիները անալի աղ են։ -Ավանդարդ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։