խոռըկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ˈχɔrək]
վանկեր՝ խո•ռըկ
- Սասուն՝ ազդր, զիստ (ոչխարի)
- կոնք ◆ Էն կյախ, որ գյոզեն կը ժըշխեր իր խոռընկեր, ախ ու վախը աշխարհ կբռներ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։