խոսագող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔsɑˈɡɔʁ]
վանկեր՝ խո•սա•գող
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) խոսագողությամբ զբաղվող։ Այլ հիմնարկներից, գրասենյակներից ևն հեռախոսով միջքաղաքային խոսակցություններ պատվիրելը և չվճարելը ◆ Հիմնարկ-ձեռնարկներում, նախարարություններում և այլուր օրըստոօրե աճում է խոսագողերի թիվը։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։