խոսագողություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔsɑɡɔʁutʰˈjun]

վանկեր՝ խո•սա•գո•ղութ•յուն 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) խոսագուղությամբ սբաղվել ◆ Միջքաղաքային հեռախոսավարձի կտրուկ թանգացումը ծնվել է խարդախության կամ ավելի ճիշտ՝ հանցագործության նոր տեսակի՝ խոսագողություն:

Աղբյուրներ[խմբագրել]