Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•սա•րան

Ստուգաբանություն

(հնց․)

խոսակցելու` զրուցելու սենյակ, զրուցարան ◆ Աշոտը ուղղվեցավ խոսարան կոչված սենյակը։ «Երևանյան օրեր» ◆ Հովանոցներից մեկը… ծառայում էր իբրև խոսարան պատվական հյուրերի համար։ (Ղազարոս Աղայան)
տե'ս դրիճակ
բանտի այն տեղը, որտեղ բանտարկյալները հանդիպում են այցելուներին ու խոսակցում։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։