խոսացուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խո•սա•ցուկ 

  1. Արարատյան, Մուշ, Նոր Բայազետ՝ իրար հետ խոսած, պայմանավորված ◆ Իրար հետ խոսացուկ պրծուկ ենք։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։