խոսեցնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խո•սեց•նել
- Առտիալ՝ կարդալ, ընթերցել ◆ Թուղթը խոսեցնել։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Մարդ միայն նա է, վով խեսեցնելու գիտե։ (Հանդէս ամսօրեայ)
- Սեբաստիա՝ համբավ՝ հռչակ հանել, իր անվան շուրջը խոսել տալ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։