խոսուրանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խու•սու•րանք 

  1. գործ է ածվում կապակցության մեջ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խոսուրանք մնալ-խոսելու տրամադրություն չունենալ, սիրտ չունենալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։