խոսքուզրույց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔskʰuzˈɾujt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոս•քու•զ(ը)•րույց 

Գոյական

1. խոսակցություն, զրույց, ասել խոսելը◆ ◆ խոսքուզրույցն առաջ գնաց լրիվ ազատության մեջ։ (Մամուլ)
2. վիճաբանություն◆ Ես կուժն ինձ քաշեցի, նա իրեն, մի կարիգին խոսքուզրույց դուրս եկավ։ Սերո Խանզադյան

1. բամբասանք, չարախոսություն, ասեկոսե

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։